1. Λέει στο κείμενο - κι ακούγεται δυνατά και καθαρά - ο ένας ηθοποιός στον άλλον: «… γιατί κρύβεις το χέρι σου μέσα στο ρούχο σου; …» κι εμείς κοιτάζουμε τον λεπτοκαμωμένο ηθοποιό με το κολλητό κοντομάνικο πουκάμισο να κουνάει τα χέρια του αμήχανα… κι αναρωτιέμαι διάφορες σκέψεις…
2. Λέει στο κείμενο καθαρά και δυνατά - ζήτωσαν τα μικρόφωνα για τους μή έχοντες… - για την Εκάβη ότι κείται στο χώμα. Κι εμείς βλέπουμε την κα. Πατεράκη - κατά τ’ άλλα εξαιρετική στον ρόλο της - να κάθεται (κάπως άβολα) στη στενότητα ενός παλιού τηλεφωνικού θαλάμου (*)… και πάλι αναρωτιέμαι πολλά και διάφορα…
.
(*) το «εύρημα» του τηλεφωνικού θαλάμου γίνεται κατανοητό στο τελευταίο λεπτό της παράστασης. Αλλά η αίσθηση της ασυμβατότητάς του παραμένει…
No comments:
Post a Comment