Τη δεκαετία 1975 - 1985 (+/-) ο πατέρας μου, ο Τάκης Μαύρος, έφευγε σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο, συνήθως με την τότε φίλη και συνεργάτιδά του, τη Ντιάνα Αντωνακάτου, και αναζητούσε και κατέγραφε / φωτογράφιζε τα υπάρχοντα και σωζόμενα μοναστήρια. Κάποια στιγμή βρέθηκε και στα Κύθηρα. Κι όταν μου διηγήθηκε την εκδρομή, πρόσθεσε: “Σε μια απίθανη ερημιά, υπάρχει μια μεγάλη γέφυρα, πέτρινη, που την έφτιαξε κάποιος Άγγλος μηχανικός, τότε που οι Άγγλοι κατείχαν τα Κύθηρα. Γιατί την έφτιαξε; Γιατί τόσος κόπος και τόσα έξοδα; Τι εξυπηρετούσε; Μυστήριο…”
Τα χρόνια πέρασαν, και φέτος, μετά 50 έτη, μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ κι εγώ τα Κύθηρα. Και να δω όχι μόνο εκείνη τη μεγάλη γέφυρα, αλλά κι άλλες 2 μικρότερες, στον Ποταμό και στην είσοδο στο Καψάλι, όλες κτισμένες από τους Άγγλους τον 19ο αι. Και το μυστήριο για τη σκοπιμότητά τους παραμένει.
No comments:
Post a Comment