Πομόνες και αναμνήσεις

 #1

Ένα βιντεάκι που αλίευσα στο διαδίκτυο (πηγή: w62739 Döuyin) μου θύμισε τα παιδικά μου χρόνια στην Πυργέλα Αργολίδας. Ο ιμάντας, που κινούσε την "πομόνα" (αντλία) κοβόταν κάθε τόσο κι έπρεπε να ξανασυνδεθεί με μια πρωτόγονη μορφή zip! Το νερό από την πομόνα έπεφτε σε μια λιμνούλα, που είχε κυπρίνους (φερμένους από τη Στυμφαλία), εξημερωμένες αγριόπαπιες (φερμένες από τη Γαλλία, τις τελευταίες επιζώσες αρνήθηκε να τις σφάξει ο πατέρας μου και τις έφαγε η τοπική αλεπού), πολλούς βατράχους (όταν δεν τους έτρωγε ένα νερόφιδο που ερχόταν όταν πείναγε είχαμε νυκτερινή συναυλία!)...

#2

Οι πομόνες (αντλίες υπόγειων νερών) κινούνται με κάποιον ηλεκτροκινητήρα, με τον οποίον συνδέονται με έναν υφασμάτινο ιμάντα. Μια τέτοια αντλία, πολύ απλή, είχε εγκαταστήσει ο πατέρας μου στο πηγάδι του κτήματος (στην Πυργέλα Αργολίδας), όταν σταμάτησε να λειτουργεί το μαγγανοπήγαδο, που και αυτό το πρόλαβα να λειτουργεί, κι αυτό συνδεδεμένο με τον ηλεκτροκινητήρα με ιμάντα!

Στην φωτογραφία, στο πίσω μέρος το μαγγανοπήγαδο, και μπροστά ο γράφων και ο τότε μικρός Pierre Edmond Collaros (γιος του νονού μου Paul Collaros †) - γνωστός δάσκαλος του bridge σήμερα στην Ελβετία!