Μοριάς - Morée

Διαβάζω την πρώτη εισαγωγή στο Ημερολόγιο του Ταξιδιού από το Παρίσι στα Ιεροσόλυμα (Itinéraire de Paris à Jérusalem) του François-René de Chateaubriand (*), όπου λέει, μεταξύ άλλων, ότι ο Roger o 1ος, βασιλιάς της Σικελίας, μετέφερε στο Παλέρμο τους Αθηναίους τεχνίτες, που ήσαν ειδικοί στη σηροτροφία, περί το 1130. Κι ότι περίπου αυτή την εποχή άλλαξε το όνομα της Πελοποννήσου σε Μοριάς, αφού με αυτό το όνομα πια αναφέρεται από τον ιστορικό Νικήτα. Πιθανολογεί ότι το όνομα αυτό δόθηκε από τις μουριές, που χρειάστηκε να φυτευτούν στην Πελοπόννησο για να τροφοδοτήσουν τους μεταξοσκώληκες, για τις αυξημένες ανάγκες σε μετάξι της ευρωπαϊκής Δύσης.

Roger Ier, roi de Sicile, transporta à Palerme les artisans d’Athènes, habiles dans la culture de la soie. C’est à peu près à cette époque que le Péloponèse changea son nom en celui de Morée ; du moins je trouve ce nom employé par l’historien Nicétas. Il est probable que les vers à soie venant à se multiplier dans l’Orient, on fut obligé de multiplier les mûriers : le Péloponèse prit son nouveau nom de l’arbre qui faisait sa nouvelle richesse.

𝑆𝑖 𝑛𝑜𝑛 𝑒̀ 𝑣𝑒𝑟𝑜, 𝑒̀ 𝑏𝑒𝑛 𝑡𝑟𝑜𝑣𝑎𝑡𝑜, όπως έλεγε συχνά ο Τάκης Μαύρος

.

(*) https://fr.wikisource.org/wiki/Itinéraire_de_Paris_à_Jérusalem