Περπατώντας και χαζεύοντας, είδα πρώτα τα μοντέρνα σκαλιά, καθαρά, περιποιημένα, αλλά άχαρα... και μετά πρόσεξα δίπλα τους τα παλιά, διακριτικά, αθόρυβα, χορταριασμένα, στράτα προς την πάνω γειτονιά, με την πατίνα τους, με τη "μνήμη" των τόσων πατημάτων...
Και την άλλη μέρα, στο παλάτι του Οδυσσέα, κι άλλα σκαλιά - αυτά κι αν έχουν "μνήμες" από τρεχάματα, από κουβαλήματα...
No comments:
Post a Comment