Χριστούγεννα χαράς, αλλά και θλίψης για πολλούς

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, στο Πολυτεχνείο υπήρχε το παρακάτω graffitο, τώρα το έχουν σβήσει οι βάνδαλοι.



Συνοδευόταν από το παρακάτω ποίημα:

Το μόνο μαύρο που βλέπω σ' εσένα
είναι τα μάτια σου.
Μέσα σ' αυτά τις σκοτεινές σου εικόνες.
Το μεγάλο το μαύρο το βλέπω
στο φόντο γύρω σου.
Έβαψε όλους τους τοίχους.
Ρουφάνε τον ήλιο και καίγονται.
Όλη η γειτονιά ένα καμίνι.
Όλη η πόλη, όλη η χώρα...

Ακούς τα τραγούδια; Ακούς τις φωνές;
Τα Χριστούγεννα τ' ακούς;
Μόνο το κλάμα σου ακούω.
Μόνο το δάκρυ σου βλέπω...

Ας γίνει βροχή.
Να ξεπλύνει τους τοίχους.
Να ξεθωριάσουν οι "μουτζούρες"
που ενοχλούν τους περαστικούς.
Μόνο φωτεινές διαφημίσεις.
Μόνο χαμόγελα και αισιοδοξία.
Όλοι μαζί να ξεχυθούν στα μαγαζιά.
Ν' αυξηθεί ο τζίρος.
Να πάρει η οικονομία τα πάνω της.

Τα Χριστούγεννα τα βλέπεις;
Είναι αλήθεια
πως για κάποιους κοντοζυγώνουν.

(ευχαριστίες στη Βαρβάρα Μ. που μου το έστειλε)

17.12.2015